Elk jaar ontvangt discriminatie.nl/Vizier tientallen meldingen over burenruzies in de wijk. Soms is hierbij sprake van langdurige pestsituaties, waarbij slachtoffers om hun herkomst of huidskleur, maar ook wel eens om hun seksuele voorkeur of geloof, langdurig worden getreiterd en uitgesloten. Bewoners voelen zich door de pesterijen onveilig in hun eigen huis – een plek waar je je juist veilig zou moeten voelen. Hierdoor is deze vorm van discriminatie zeer ingrijpend voor slachtoffers.
Vizier/discriminatie.nl wilde naar aanleiding van een aantal meldingen meer weten over de juiste aanpak van racistisch wegpesten in de wijk. Samen met kennisinstituut Movisie startten we een onderzoek naar de aanpak van racistisch wegpesten uit de wijk, gefinancierd door het Kennisplatform Inclusief Samenleven (KIS).
Bij het onderzoek is aan professionals die werken met burenruzies en discriminatie gevraagd naar de huidige aanpak van pestgedrag, hoe hierbij wordt samengewerkt en wat hiervan de resultaten zijn. Hieruit wordt duidelijk dat veel professionals betrokken zijn bij het onderwerp en de situatie op willen lossen, maar er niet altijd een duidelijk plan van aanpak ligt.
Wat is belangrijk? Een aanpak waarbij professionals veel samenwerken, in korte lijnen, waarbij één professional de rol op zich neemt van coördinator en aanspreekpunt. Bij pestsituaties zijn vaak meerdere professionals betrokken, denk aan wijkagenten, woonconsulenten, Veilig Thuis, consulenten discriminatiezaken en medewerkers Veiligheid van de gemeente. Het is belangrijk om bij een melding snel al deze betrokkenen gezamenlijk om de tafel te krijgen, zodat goede afspraken kunnen worden gemaakt over ieders rol en invloed.
Het is ook belangrijk dat het racistische karakter van het pestgedrag voor het slachtoffer herkend en erkend wordt. In elk geval moet voorkomen worden dat het slachtoffer gedwongen verhuist. In dat geval wordt namelijk de pester beloond voor diens gedrag.
Meer weten over wat je kunt doen? Raadpleeg de Praatplaat
Nog meer weten? Zie de publicatie van het volledige rapport op de website van KIS: Publicatie